علائم اوتیسم در دختران چیست؟

زمانی که شما یک فرزند دختر وپسر دارید و این سوال در ذهن شما ایجاد می شود که آیا دختر شما ممکن است مبتلا به اوتیسم باشد یا نه ؟ پاسخ دادن به این پرسش انچنان هم اسان نیست به این دلیل است که علائم اوتیسم در دختران و زنان با علائم اوتیسم در پسران و مردان یکسان نیست.  به راحتی می توان آن علائم را نادیده گرفت، به خصوص در موارد اوتیسم با عملکرد بالا.

ما در سایت کودک متفاوت به بررسی این می پردازیم تا برخی از علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهد اوتیسم در زندگی یک دختر یک واقعیت است یا نه، ارائه می دهد. همچنین توضیح می‌دهد که چرا ممکن است این علائم نادیده گرفته شوند و در مرحله بعد چه باید کرد. در سایت کودک متفاوت می توانید مقالات بیشتر ومشابه ای را در زمینه اتیسم مشاهده بفرمایید.

چرا ممکن است  اتیسم دختران کمتر تشخیص داده شود؟

برخی از دختران مبتلا به اوتیسم علائم واضحی مانند  رفتارهای کلیشه ای یا مشکلات شدید گفتاری و زبانی دارند. مشکلات آنها در ارتباط با  ارتباطات اجتماعی  یا چالش های شناختی آشکار است و معمولاً برای کمک ارجاع داده می شوند و در سنین پایین تشخیص داده می شوند.

اما اوتیسم در دخترانی که علائم آنها نامحسوس است یا هوش آنها به آنها اجازه می دهد علائم را پنهان کنند، ممکن است فقط در دوران پیش از نوجوانی یا نوجوانی پیدا شود.  ممکن است فرهنگ ما تا حدودی مقصر باشد، زیرا انتظار می‌رود که بسیاری از دختران نسبت به پسرها به شیوه‌های ساکت‌تر و کمتر قاطعانه‌تر رفتار کنند.

این بدان معناست که دختری که خجالتی و گوشه گیر به نظر می رسد ممکن است “زنانه” دیده شود، در حالی که پسری که رفتارهای مشابهی دارد به گونه ای که مورد توجه قرار می گیرد متفاوت است. به طور مشابه، دختری که به نظر می رسد در “فضا” هست و در تخیل خود سیر می کنند اغلب “رویاپرداز” خوانده می شود، اما همین رفتارها منجر به کمک به اوتیسم برای پسرها می شود.

علائمی که ممکن است نشان دهنده اوتیسم در دختران باشد

هیچ علامت واحدی برای نشان دادن اوتیسم کافی نیست. علاوه بر این، در حالی که برخی از علائم با بزرگتر شدن دختر برای شما مشخص می شود، ممکن است به گذشته نگاه کنید و متوجه شوید که از دوران کودکی او صادق بوده اند.

به یاد داشته باشید که علائم اوتیسم باید آنقدر شدید باشد که عملکرد روزانه را محدود کند. به عبارت دیگر، اگر دختری یک یا دو مورد از علائم اوتیسم را داشته باشد، اما از جهات دیگر موفق باشد، بعید است که اوتیسم داشته باشد. در اینجا به برخی از علائم اوتیسم در دختران اشاره می کنیم.

• او  به بچه های دیگر (معمولاً دختران) تکیه  می کند تا در طول روز مدرسه او را راهنمایی کنند و به جای او صحبت کنند.
• او علایق پرشور اما  محدودیتی دارد.  آنها بسیار محدود و محصور هستند. برای مثال، یک دختر مبتلا به اوتیسم ممکن است بی‌پایان درباره شخصیت‌های برنامه‌های تلویزیونی، مکان‌ها، مکان‌ها، یا بازیگران صحبت کند، اما درباره‌ی خود نمایش اطلاعات کمی داشته باشد یا چیزی نداشته باشد.
• او به طور غیرعادی  به چالش های حسی  مانند صدای بلند، نورهای روشن یا بوهای تند حساس است. این علامت در بین پسران به همان اندازه که در بین دختران شایع است.
• گفتگوی او  به موضوعات مورد علاقه او محدود می شود . او ممکن است تمرکز خود را روی یک علاقه خاص با شما در میان بگذارد، اما برای پاسخ شخص دیگر اهمیت چندانی ندارد. این ممکن است در توانایی او برای پیوستن به گروه ها یا دوست یابی اختلال ایجاد کند.
• او  سطح ناامیدی پایینی دارد  و وقتی ناامید است مدیریت احساسات برایش سخت است. او ممکن است “سطح بازدارندگی” نامناسب برای سن خود داشته باشد. این ممکن است در مدرسه اختلال ایجاد کند، یا منجر به بازداشت یا حتی تعلیق شود، زمانی که معلمان و سایر بزرگسالان محدودیت هایی را تعیین می کنند.
• او درجه بالایی از  افسردگی، اضطراب یا بدخلقی دارد. اینها علائمی نیستند که مختص اوتیسم باشند، اما هم با اختلالات خلقی و هم با اختلال  وسواس فکری- جبری مرتبط هستند .

علائم دیگری نیز وجود دارد که به نظر می رسد ریشه در شخصیت یک دختر یا نحوه ارتباط او با دیگران دارد. اینها نیز ممکن است نشانه های ظریف اما نادیده گرفته شده اوتیسم در دختران باشد. آنها عبارتند از:

• او برای  دوست یابی یا حفظ دوستان مشکل دارد.  وقتی صحبت از نشانه های اجتماعی غیرکلامی به میان می آید، ممکن است بی خبر به نظر برسد. او همچنین ممکن است برای “تطبیق” با همه چیز از نحوه رفتار دختران اطرافش گرفته تا انتخاب های مو و مد آنها مشکل داشته باشد. 
• او را  در مدرسه و سایر موقعیت های اجتماعی “آرام” یا “خجالتی” می نامند. این اوتیسم در همه موارد نیست. اما مشکلات زبانی می‌تواند شروع به صحبت با دوستان، بالا بردن دست خود در کلاس یا پاسخ سریع در محیط‌های اجتماعی را دشوار کند.
• او به  طور غیرعادی منفعل است. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم کاملا قاطع هستند. با این حال، رفتارهای منفعل به دلیل عملکرد خوب آنها در مدرسه پاداش می گیرند، اما همیشه کار نمی کنند. آنها می توانند نشانه ای باشند که او مطمئن نیست چه کاری باید انجام دهد یا بگوید، و مسیر امن تر را برای انجام دادن یا گفتن کمترین حد ممکن در پیش گرفته است.
• به نظر می رسد که او معمولاً به عنوان یک دختر جوان در حال  رشد است  ، اما با ورود به سال های نوجوانی ، ارتباط اجتماعی را به طور فزاینده ای دشوار می کند. دختران مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا ممکن است راه‌هایی برای پوشاندن و مقابله با آن پیدا کنند. اما هنگامی که انتظارات اجتماعی در سال های اولیه نوجوانی پیچیده تر می شود، مشکل روشن می شود.
• او  تشنج صرع دارد.  در یک مطالعه مشخص شده است که صرع  در بین دختران مبتلا به اوتیسم بیشتر از پسران است.

خلاصه

شباهت هایی وجود دارد، اما اوتیسم در دختران و اوتیسم در پسران همیشه شبیه به هم نیستند. ممکن است تا قبل از نوجوانی یا پیش از نوجوانی در دختران مورد توجه قرار نگیرد، زمانی که برای کودک سخت‌تر می‌شود که مسائل مربوط به اوتیسم خود را مخفی نگه دارد.

حرف اخر

اگر از دختری که مبتلا به اوتیسم است مراقبت می کنید، مهم است که بدانید طیف وسیعی از  درمان ها  در دسترس است. بسته به نیازها و چالش های او، ممکن است لازم باشد در مورد مدرسه تصمیم بگیرید.

طرح های متناسب با نیازهای ویژه می تواند در بسیاری از مدارس دولتی کمک کند. همچنین ممکن است تصمیم بگیرید که گزینه های  مدسه خصوصی را در نظر بگیرید، زیرا دختران اوتیسمی اغلب در محیط های کوچکتر بهتر عمل می کنند.