اگر والدین نسبتاً جدیدی هستید، ممکن است غرق در مراقبت از نوزاد شوید. به نظر می رسد تقریباً در هر ثانیه از روز چیزهای زیادی برای به خاطر سپردن و انجام دادن وجود دارد.

اما پس از آن، شما به زمان برای خودتان نیاز دارید، اینطور نیست؟ در آن مواقع، به نظر آسان می رسد فقط کودک خود را جلوی تلویزیون یا صفحه گوشی پایین بیاورید و اجازه دهید کودک برای مدتی سرگرم شود.

آیا این واقعاً یک فعالیت خوب يراس کودک است؟ آیا  اجازه دادن به یک کودک برای تماشای تلویزیون بد است یا این فقط یک افسانه است که واقعاً روی هیچ چیز تأثیر نمی گذارد؟

تماشای تلویزیون  به سن کودک بستگی داشته باشد

وقتی صحبت از آن به میان می‌آید، واقعیت این است: آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می‌کند که کودکان فقط پس از 18 ماهگی شروع به تماشای تلویزیون و استفاده از صفحه نمایش کنند.

ما دلیل این امر را توضیح خواهیم داد، اما همچنین لازم به ذکر است که تعداد کمی از والدین واقعاً به این پیشنهاد پایبند هستند. AAP همچنین گزارش می دهد که نتایج نظرسنجی نشان می دهد 92٪ از کودکان یک ساله از یک دستگاه تلفن همراه مانند تلفن یا تبلت برای مشاهده فیلم ها یا برنامه ها استفاده کرده اند.

ما همچنین می دانیم که بسیاری از والدین به نوزادان خود اجازه می دهند حتی از سنین پایین تر، گاهی در چهار ماهگی، صفحه تلویزیون را ببینند.

چگونه تماشای تلویزیون بر مغز کودکان تأثیر می گذارد:

• زمان صفحه نمایش می تواند بر رشد مغز تأثیر بگذارد

ما مطالعاتی را دیده‌ایم  که نشان  می‌دهد کودکان 3 تا 5 ساله که بیش از یک ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنند، سازمان‌دهی ریزساختاری مغز کمتری دارند. اساساً، عملکردهای مغزی که زبان و خواندن را پشتیبانی می کنند، کاملاً آن چیزی نبودند که می توانستند باشند.

از این رو، پزشکان اطفال تشخیص می‌دهند که اگر تماشای تلویزیون می‌تواند بر کودکان بزرگ‌تر تأثیر بگذارد، مطمئناً می‌تواند روی کودکان زیر 18 ماه نیز تأثیر منفی بگذارد، زیرا رشد بسیار زیادی در این دوره اتفاق می‌افتد.

• تماشای تلویزیون می‌تواند مهارت‌های زبانی را به تأخیر بیندازد

کودکان 18 ماهه مطمئناً می توانند در سطح پایه صحبت کنند، اما توجه داشته باشید که تلویزیون بیش از حد در این سن می تواند رشد مهارت های زبانی کودک را به تاخیر بیندازد.

این به این دلیل است که کودکانی که در حال تماشای تلویزیون هستند – و اغلب تحت تأثیر آن رنگ‌ها و حرکات قرار می‌گیرند، اینطور نیست؟ – تمایلی به انجام کارهای دیگری ندارند. آنها اطلاعاتی را که در اختیارشان قرار می‌گیرد، دریافت می‌کنند، اما فعالانه با نمایش یا هر چیز دیگری درگیر نیستند.

این یک جورهایی مانند  تغذیه است. تلویزیون بیش از حد را به عنوان غذای ناسالم در نظر بگیرید که می تواند سلامتی افراد را از بین ببرد.

برعکس، اگر کودک یک صفحه نمایش را تماشا نمی کرد، کارهای سالم تری را انجام می داد، معمولاً با خانواده، و این به نقطه پایانی ما می انجامد.

• تماشای تلویزیون نمی تواند جایگزین تعامل انسانی شود

تعامل واقعی فرد به فرد برای رشد هر کودکی حیاتی است زیرا به کودکان فرصت مشارکت در جهان را می دهد.

کودکان از آنچه که بزرگسالان انجام می دهند یاد می گیرند که چگونه انسان باشند. چه چیزی بگوییم، چگونه و چه زمانی، و از چه لحنی استفاده کنیم، و چه حالات صورت را باید انجام دهیم – اینها همه چیزهایی هستند که کودکان از والدین و دیگران یاد می گیرند.

وقتی بچه ها برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند، این اتفاق نمی افتد. ناگفته نماند که وقتی تلویزیون روشن است، کودکان بسیار کمتر با والدین خود ارتباط برقرار می کنند. این تعامل کاهش یافته نه تنها زمان باکیفیت با فرزند شما را از بین می برد، بلکه زمان کمتری نیز برای یادگیری از شما وجود دارد!

سخن اخر

متخصصان اطفال به طور کلی توصیه می کنند کودکان زیر 18 ماه را از تماشای صفحه نمایش دور نگه دارید. حتی پس از آن سن، والدین باید همیشه کودکان را با تماشای تلویزیون همراهی کنند و مطمئن شوند که زیاد از صفحه نمایش استفاده نمی کنند.

از تأخیر در رشد زبان گرفته تا ایجاد خواب کمتر در شب، تلویزیون مطمئناً می تواند آسیب هایی به همراه داشته باشد. اما اگر به توصیه پزشک اطفال خود پایبند باشید و تلویزیون را در دوزهای کوچک مجاز کنید، فرزندتان بعداً بابت آن از شما تشکر خواهد کرد!