“8 نکته برای به حداقل رساندن دعوای بچه ها”

در این مقاله از سایت کودک متفاوت به بررسی مراقبت از کودکان می پردازیم.

کودکان به دلایل زیادی با یکدیگر دعوا می کنند. والدین اغلب وظیفه دشواری را بر عهده دارند که بدانند چه زمانی باید به آن اجازه دهند تا در مسیر خود ادامه یابد و چه زمانی مداخله و اقدام کنند. بچه‌ها، به‌ویژه خواهر و برادر، می‌توانند به احمقانه‌ترین دلایل با هم مبارزه کنند، اما می‌توانند در ذهن بچه‌های خردسال به یک دوست‌ساز یا شکافنده تبدیل شوند. اختلاف نظر بخشی از رشد کودک است، اما کارهایی وجود دارد که والدین  می توانند انجام دهند تا به حداقل رساندن یا جلوگیری از دعوای کودکان کمک کنند.

راه هایی برای کاهش دعوای خواهر و برادر

در زیر نکاتی برای والدین در هنگام دعوای فرزندانشان آورده شده است:

آموزش حل مسئله

حتی کودکان بسیار کوچک نیز می توانند مسائل اساسی انصاف و عدم دعوا را درک کنند. با بچه ها در مورد دعوا و راه های دیگری که می توان یک مشکل را حل کرد صحبت کنید.

به عنوان مثال، فریاد زدن، گریه کردن، یا ضربه زدن، حل مشکل قطعی است. از آنها بخواهید ایده هایی ارائه دهند و سپس اجازه دهید آنها را امتحان کنند. ممکن است از راه حل های آنها شگفت زده شوید، و آنها ممکن است بدانند که چه چیزی بهترین کار را انجام می دهد.

از تمجید و تقویت مثبت استفاده کنید

تمجید و تقویت مثبت در کمک به ایجاد رفتارهای مثبت کودک معجزه می کند. 1 نکته کلیدی نادیده گرفتن دعوا و سپس جلب توجه زیاد زمانی است که آنها در حال انجام کاری مهربانانه، مثبت یا مفید هستند. کودکان به سرعت این نکته را دریافت می کنند که رفتارهای خوب بیشتر از رفتارهای منفی توجه آنها را جلب می کند.

یک الگوی مثبت باشید

شما نمی توانید از بچه ها انتظار داشته باشید که وقتی آن را به طور منظم در بین بزرگسالان مشاهده می کنند، دعوا و جدل نکنند. والدین باید به عنوان الگو برای نحوه همکاری و کنار آمدن با دیگران باشند. 2 همیشه رفتار مورد انتظار را مثال بزنید. به یاد داشته باشید، بچه های شما تماشا می کنند!

تحت فشار آرام باشید

بچه‌ها به رفتار و رفتار بزرگسالان نگاه می‌کنند که وقتی عصبانی هستند، با چیزی مخالف هستند یا توهین می‌شوند. آرام بودن تحت فشار و نشان دادن خودکنترلی یک مثال مثبت است. بزرگسالان باید در مورد موقعیت هایی که در آن احساس عصبانیت یا عصبانیت کرده اند و اقداماتی که برای آرام شدن انجام داده اند با بچه ها صحبت کنند.

بر واکنش های خود نظارت کنید

اگر بزرگترها فریاد بزنند، خجالت بکشند، شرمنده شوند، یا کلمات خشمگین یا قوی را به زبان بیاورند، نتیجه در واقع می تواند این باشد که رفتار آزاردهنده کودک در دعوای بچه ها دوباره تکرار شود. تنبیه هایی مانند موارد بالا ممکن است احساسات عصبانی کودک را تشدید کند و باعث شود که او بیشتر رفتار کند.

توجه نکن 

بیشتر دعواهای بچه ها معنی دار نیستند و به خودی خود به سرعت پایان می یابند. مداخله بزرگسالان فرآیندی را که کودکان خودشان آن را انجام می دهند به تاخیر می اندازد.

اگر بزرگسالان دعوا را نادیده بگیرند و اجازه ندهند که به یک «مرحله مرکزی» در خانه یا محل تبدیل شود، دلیلی برای انجام آن کمتر می شود. یک ایده این است که یک اتاق یا فضای جداگانه در خانه خود را به عنوان “اتاق مبارزه” اعلام کنید. هر زمان که بچه ها یا دوستان فرزندانتان با هم دعوا کردند، به سادگی به آنها بگویید که آن را به «اتاق مبارزه» ببرند و تا زمانی که به نتیجه نرسیده بیرون نیایند.

با همه یکسان رفتار کنید

سریع‌ترین دامی که یک بزرگسال می‌تواند وارد آن شود این است که بررسی کند چه کسی دعوا را شروع کرده است، چه کسی چه چیزی گفته و سپس چه چیزی باعث تشدید این موضوع شده است. جانبداری یا تنبیه کردن به گونه ای متفاوت زمینه را برای برچسب زدن به قربانیان و قلدرها فراهم می کند. در بیشتر موارد، مجازات باید یکسان باشد: بدون استثنا. باز هم، هدف این است که چالش را از مبارزه خارج کنید و هر ابتکاری را برای “برنده شدن” یا “باختن” یک مبارزه از بین ببرید.

فرصت های دعوا را به حداقل برسانید

تمام دلایل دعوای بچه ها را در نظر بگیرید و هر کاری که می توانید برای از بین بردن آن موقعیت ها انجام دهید. بدانید که چه زمانی جوانان در بدترین حالت خود قرار دارند، مانند زمانی که خسته یا گرسنه هستند یا فقط روز بدی را سپری کرده اند، و مناطق جنگی احتمالی را به حداقل برسانید.

یک کلمه از بسيار

بچه‌ها باید بدانند که بدون توجه به اینکه چگونه رفتار می‌کنند، به همان اندازه دوستشان دارند و خاص هستند، اما شما به عنوان یک بزرگسال در بهترین حالت خود احساس خوشبختی می‌کنید. گاهی اوقات یک در آغوش گرفتن تمام چیزی است که یک کودک نیاز دارد.