آیا بزرگسالان اوتیستیک می توانند ازدواج کنند؟

 برقراری رابطه عاشقانه همیشه چالش برانگیز است. اما زمانی این چالش غیرقابل حل به نظر می رسد که شما بخواهید با فردی که دارای مشکل ارتباط ناشی از اختلال طیف اوتیسم (ASD) است رابطه برقرار کنید یا ازدواج کنید. سوال اینجاست که آیا افراد مبتلا به ASD می توانند یک رابطه عاشقانه را حفظ کنند، یا آیا بزرگسالان اوتیستیک می توانند ازدواج کنند؟

پاسخ کوتاه این است که بله، بزرگسالان اوتیستیک می توانند ازدواج کنند. هیچ چیز ذاتی در تشخیص اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد که از نظر قانونی مانع از ازدواج، امضای قرارداد، یا انجام تعهدات الزام آور شود. علاوه بر این، اغلب هیچ مانعی برای ایجاد روابط واقعی و عمیق وجود ندارد.

این سوال برای اکثر مردم پیش می اید  که ایا یک فرد مبتلا به اختلال اتیسم می تواند ازدواج کند یا نه؟ زیرا تصور مردم از  یک فرد اتیسم فردی است با نیازهای ویژه و ناتوانی های رشدی . با این حال، درک این نکته مهم است که اوتیسم یک طیف است و همه آن را به یک شکل تجربه نمی‌کنند و با چالش‌های یکسانی مواجه نمی‌شوند. علاوه بر این، در حالی که ناتوانی‌های رشدی می‌تواند مانع از ازدواج کسی شود، اغلب به این سادگی نیست.

اختلال طیف اوتیسم چیست؟

افراد مبتلا به ASD  ممکن است با انواع مختلفی از چالش ها روبرو شوند، اما متخصصان بهداشت قبل از تشخیص به دنبال دو نوع چالش خاص هستند. آن دو حوزه مورد توجه عبارتند از:

• مشکلات در ارتباطات و موقعیت های اجتماعی
• رفتارهای تکراری، از جمله علایق محدود

می‌توانید توضیحات کامل‌تری درباره ASD را در سایت کودک متفاوت مطالعه کنید، اما یک خلاصه سریع می‌تواند مفید باشد.

افراد مبتلا به ASD در سطوح مختلف با چالشهای اجتماعی از جمله برقراری ارتباطات اجتماعی که در انها ضعف دارند به مشکل بربخورند . برخی از افراد ممکن است برای صحبت کردن مشکل داشته باشند یا نتوانند به طور کامل صحبت کنند. دیگران ممکن است در درک نشانه های اجتماعی، طعنه یا طنز مشکل داشته باشند.

رفتارهای تکراری نیز می تواند به طرق مختلف ظاهر شود. رفتار تکراری ممکن است حرکت فیزیکی باشد، مانند چرخیدن یا تکان دادن بازوها. علایق محدود نوع دیگری از رفتارهای تکراری است که در آن فرد مبتلا به ASD تمام تمرکز خود را فقط روی چند موضوع قرار می دهد.

تشخیص اتیسم

باتوجه به اینکه  زمانی اختلال طیف اوتیسم چندین تشخیص مختلف بود، مانند سندرم آسپرگر و اختلال رشد فراگیر. در نهایت، مشخص شد که همه آن شرایط مختلف شامل چالش‌هایی به چند روش خاص است، بنابراین همه آنها تحت نام واحد ASD گرد هم آمدند.

در واقع  اختلال اتیسم یک “طیف” است . بخش “اختلال” به این معنی است که چالش ها به اندازه ای قابل توجه است که کیفیت زندگی آنها را مختل کند. برای برخی از افراد، این بدان معناست که ممکن است به سرعت به بلوغ نرسند، ممکن است با ناتوانی های یادگیری دست و پنجه نرم کنند، ممکن است در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند و با طیفی از مسائل دیگر روبرو شوند.

با این حال، ASD همیشه آنقدر شدید نیست. افرادی که زمانی مبتلا به سندرم آسپرگر تشخیص داده شده بودند، و اغلب هنوز با این تشخیص شناسایی می شوند، ممکن است در نگاه اول با هیچ چالشی مواجه نشوند. افراد مبتلا به انواع دیگر ASD نیز ممکن است به طور کامل قادر به عملکرد باشند. در حالی که آن‌ها هنوز با چالش‌هایی روبرو هستند، این چالش‌ها معمولاً در تصمیم‌گیری منطقی آنها دخالت نمی‌کند.وقتی اینطور است، هیچ مانعی برای تصمیم گیری آنها در مورد زندگیشان وجود ندارد.

اتیسم ورفتارهای جنسی

زندگی جنسی بخش مهمی از سلامت و رشد انسان محسوب می شود. میل جنسی دسته ای فراتر از آمیزش جنسی است. جنسیت به این معنی است که فرد چه احساسی نسبت به رشد و تکامل بدن خود دارد؟ چگونه احساسات صادقانه را درک می کند و جذب دیگران می شود یا دیگران جذب او می شوند؟ دیگری چگونه به یک رابطه عاطفی تبدیل می شود و آن را تداوم می دهد و در نهایت رفتارهای جنسی و صمیمی را شکل می دهد؟ افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، احساس ها و تمایلات جنسی را به همان شیوه افراد عادی تجربه می کنند، اما برای درک بهتر و شکل دادن به تعاملات اجتماعی، عاطفی، صمیمی و جنسی به کمک زیادی نیاز دارند.

درآمد محدود

برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است برای پرداخت هزینه های زندگی خود به حمایت های دولتی مانند درآمد تامین اجتماعی وابسته باشندهمچنین زوج های دارای ناتوانی ذهنی با تعدادی چالش دیگر از جمله حفظ حضانت هر کودکی روبرو هستند.در واقع، در حالی که افراد مبتلا به ASD می توانند ازدواج کنند، بسیاری از آنها ازدواج نمی کنند. یک مطالعه  نشان داد که بین 5 تا 9 درصد از افراد دارای ناتوانی رشدی ازدواج می کنند.افراد دارای اختلال طبف اتیسم ممکن است به  دلایل اجتماعی و اقتصادی از ازدواج منع شوند.

روابط و ASD

اختلال طیف اوتیسم ممکن است افراد را از ایجاد روابط بازدارد، اما می تواند این رابطه را از برخی جهات چالش برانگیزتر کند. مانند هر جنبه دیگری از زندگی خود، افراد مبتلا به ASD ممکن است در برخی موارد نسبت به سایر افراد به صبر و کمک بیشتری نیاز داشته باشند. این را می توان با درک این نکته متعادل کرد که چالشهایی که آنها با آن روبرو هستند واقعاً تقصیر آنها نیست.

چند مورد از مهمترین چیزهایی که باید به خاطر بسپارید در ارتباط با برقراری رابطه در افراد اتیسم عبارتند از:

ارتباط صادقانه حیاتی است

افراد مبتلا به ASD می توانند با زبان بدن، نشانه های اجتماعی غیرکلامی، شوخ طبعی و طعنه مشکل داشته باشند. ممکن است سردرگمی ایجاد شود. راه حل این است که در مورد احساسات و سایر جنبه های مهم یک رابطه مستقیم صحبت کنید. حتی اگر ناخوشایند یا ناخوشایند به نظر برسد، ممکن است تنها راهی باشد که به آنها بفهمانید چه فکر و چه احساسی دارید.

 بهم ریختگی

افراد مبتلا به ASD گاهی اوقات می توانند به راحتی دچار بهم ریختگی شوند شوند. آنها ممکن است توسط صداهای بلند، ازدحام مردم، فضاهای تنگ یا یک سری چیزهای دیگر دچار بهم ریختگی شوند . بزرگسالان مبتلا به ASD اغلب استراتژی ها و مهارت های مقابله ای را برای جلوگیری از بهم ریختگی یاد گرفته اند. در این صورت، فقط از آنها پیروی کنید و هر کاری که می توانید برای کمک انجام دهید. هیچ برنامه‌ای بی‌نقص نیست و زمانی که غرق می‌شوند، ممکن است بهکمک شمانیاز داشته باشند تا آرام شوند.

صبور باش

اگر با فردی مبتلا به ASD، عاشقانه رابطه دارید، ممکن است در موقعیت های چالش برانگیزی قرار بگیرید. با این حال، همین امر در مورد روابط با بسیاری از  افراد عصبی صدق می کند. به یاد داشته باشید که آنها قصد توهین  به شما را ندارند یا بی فکر نیستند، بلکه در عوض با یک معلولیت دست و پنجه نرم می کنند.

نتیجه

افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می خواهند همان نوع ارتباطی را با افراد دیگر برقرار کنند که همه انسان ها انجام می دهند. در حالی که متأسفانه ممکن است هنگام برقراری ارتباط با دیگران با مشکلاتی روبرو شوند، اما هنوز هم می توانند یک دوست خوب یا حتی شریک عاشقانه باشند.